Na próżno twe słowa.
Tajemnicy swej dochowam.
Trudno opisać mnie w kilku słowach. Mam na imię Dagmara, jestem dziewiętnastoletnią dziewczyną, która mieszka w miejscowości zwanej Ostrowem Wielkopolskim i stara się normalnie żyć. Najwięcej czasu zajmuje mi nauka i hobby, które jest bardzo różnorodne; od filmu i literatury po kryptozoologię i historię. Uczę się trzech języków obcych: angielskiego, niemieckiego i rosyjskiego. Dodatkowo jednego języka martwego jakim jest łacina. Nie lubię nudy, staram się ją w zupełności przegonić z mojego życia, chociaż czasami wkrada się pewna monotonia. Nikt nie jest idealny, prawda? Nie staram się nikogo udawać, nie gram, nie jestem "na pokaz", zawsze pozostaję sobą. Chętnie nawiązuję nowe kontakty, ale niemniej chętnie stosuję ironię i sarkazm. Mam ostre, satyryczne poczucie humoru. Jestem osobą empatyczną, ale nie altruistyczną. Lubię słuchać... bardziej niż rozmawiać. Swoje myśli najczęściej przelewam na papier albo pozwalam, żeby zatonęły w odmętach mojej wyobraźni. Mówią, że jestem dzieckiem indygo. Tak czy owak, musicie się z tym pogodzić... bo ja nie zamierzam się zmieniać.
✦ Powieść jest w zupełności mojego autorstwa, zabraniam jego kopiowania i rozpowszechniania pod jakąkolwiek formą i tym samym przywłaszczania sobie całości bądź fragmentu mojej pracy. Wszystkie prawa są zastrzeżone.
(Zgodnie z Dz.U. 1994 nr 24 poz. 83, ustawa z dnia 4 lutego 1994 r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych).